“LULET MBI RRËNOJA”
************************
Lulet…..mbi rrënoja,
Plagë e shpirtit janë.
Zot i madh ndihmoi,
Kjo botë…… rrebele
Është…..zullumqare.
Rriti……shpirtkatila,
Që bëjnë, raprezalje.
Konfliktet,me luftra,
Në k’të shekull sotë.
Gjaku derdhet lumë,
Çësht,kështu o zotë.
Si, s’ju thahet dora,
Ju, kasap gjakpirës.
Që shpirtrat, e tyre,
I çuat…….hapsirës!?
Një pjesë fëmijësh,
Mbetur jetim rrugëve.
Se prindërit jua vratë.
Ata, qajnë….me kuje.
Shtëpitë jua rrafshuat,
Me predha raketash.
Sa shpirtra zun brënda,
O mjeranë…pa ndjenja.
Sikur, njerzit…..tuaj
Të kishin këto fate!?
Ju , do ishit ndryshe,
S’do bënit, mëkate .
Mjerë nënat e zeza,
Që janë ende gjallë.
Kërkojnë, bijtë e tyre
Që, heronjë ju ranë.
Ku janë….ata burra,
Që lulëzuan,epokën.
Të ndalojnë katilat,
Që, sundojnë botën.
Botë……kapitaliste,
Nga binarët… dalë.
Sot sundon….i forti,
Asgjë.. s’kemi parë.
Shkruar: nga poetja
Afërdita Hadaj: Albania
Këlcyrë Përmet.