Shire Dhima
Me ty grua!
U mrekullova shumë me ty grua!
Zemra jote minierë ari ,mbante në zgjua
Shpirti yt sa shumë brishtësi
Sa enigma pazbuluar mban në gji.
Shumë u mrekullova me ty femër!
Kopsht me lule ke në zemër
Ditë të rrjedh nëpër damarë
Magji e shpirtit si det me valë.. .
A e di moj grua ?
Sa nektarë kanë fjalët e tua
Nga nektari yt, edhe unë kam marrë
Më duket vetja,se me ty kam ngjarë.
Grua, më i bukuri emër!
Gjurma jote e shkruajtur në thembër
Fati ku s’të ka degdisur
Sa herë fluturon dhe me krahët grisur.
Të kam parë gjyshe, Nënë dhe bijë
Në podium të kam parë,ku drejton qeveri
Të kam parë atje ku çahet dallga
Hesht i thua dhimbjes ,kur t’kullon plaga.
Ti grua, pire ujë në burime ylberi
Në botën e humbur, thërret sa mban zëri
Përballe stuhive,ti bëhesh stuhi
Në heshtje perëndie,ti kthehesh perëndi.
