Mendimi .
U mendova gjatë ,por asgjë nuk fola me vjeshtën .
Gjethet flinin nëpër tortuare me bukurinë e tyre vjeshtake .
Trokita në kthjelltësinë e qiellit
kur errësira bie mbi hapsirën e natës.
Ifola hënës së bukur ku zgjat shkëlqimin nëpër hapsirat e universit me përqafimin e saj të ngrohtë dritëdhënës
për një ditë të bukur
pa dhimbje e strese..
pa vuajtje e mjerime ..
pa luftra e vrasje
pa gjakë e dhunë .
Për liri e buzëqeshje ..paqe e lumturi
Dashuri e mirësi .
Dëshira të lulëzuara ,
e fëmijë të lumtur .
ëndërra të ëmbëla drej fluturimit të mendimeve të largëta ..
Ylbere me ngjyrat e tyre plot larmi e bukuri mëngjezi ..
lumturi dreke e ëmbëlsi darke ..
Sa të dua , o dritë hyjnore e gjithësisë ..
Yjet që çojnë shkëlqimin plot rreze nëpër hapsirën e natës
..ku gjethet e pemëve shpërndahen si pjesëza të shpirtit ..nëpër bardhësinë e mëngjezit .
Valët e detit vinë të lehta ku qetsia ka filluar të mbretëroi ..ngadalë …
Ja dhe dielli me përqafimin e tij të ditës ku i jep bukuri gjithëçkaje .
Mëngjeze me ajër të freskët … ku të mbush me dashuri e gëzime nëpër bukurinë e artë të vjeshtës .
Vazhdon flladi i shkëlqimit të ditës me bukurinë e pemëve të rëna
gjethet e trungu i xhveshur jep buzëqeshje
se përsëri gjethet e rëna do lulëzojnë .. pylli lumturohet nga harmonia e tij duke ja lënë
përqafimin,dimrit që po afron
duke i dhënë besimin se gjethet do lulëzojnë në pemë
dhe pylli i xhveshur do mbushet përsëri me bukurinë e tij të dikurëshme
