Kristo Çipa
MOS E DIGJ SHPIRTIN POET!
Mos e digj shpirtin poet!
Zjarri i jetës ka marrë ujë
Uji nuk zbret më në det
Mos e digj shpirtin poet!
Nëpër djep tundet vetmia
Nusja vellon mbrapsht e qep
Dhëndri s’vjen në dasmën e tija.
Mos e digj shpirtin poet!
Sytë e qorrit ka marrë rëra
Guri, durimit i flet
Heshtjen mike unë e bëra.
Mos e digj shpirtin poet!
Fol dhe ti sa flet ikona!
Koha dhimbjen me lot qep
E qëndis me hallet tona.
Mos e digj shpirtin poet!
Vdekja merr liçencë të tallet
E sëmurë është kjo jetë
Dergjet bashkë me spitalet
Mos e digj shpirtin poet!
Le të digjet! Është zë fikur
Zjarri në vargje nuk ndez
Në të gjallë quhet i ikur.
Shpirti vet po shkon në meshë
Thonë ringjallja paska zbritur!