Evis Kotte
Në vorbullën e orëve që përshkojnë planetin,
dielli ka udhëtuar me vapë përvëluese.
Dita është e etur për qetësi,
të mbështesim kokën në prehërin e shplodhjes.
Grimca rëre që ndajnë kohën,
sjellin erë shkretëtirë.
Ylli ndrin dhe afrohet,
qielli pëson ndryshim.
Si shkëndija që ndizen,
kur fryn erë e ngrohtë,
nata mbeti shkretëtirë,
ndezi yjet të shohë dritë.
