Në portin e vjetër
Gezim Llojdia
1.
Në portin e vjetër.S’vijnë me anijet.
Vizitor i saj, jam një peshkatar.
Më trazon direkët e bardhë.
Netëve aty një cullufe hëne .
Mpikset ngadalë.
Dallgët rrahin brigjet.
2.
Shkuma mbulon farë.
Fryma ime e heshtur .
Dhe loti i kripur ,
ende i patharë.
3.
Nëpër dallgëzim valësh.
Anije e braktisur .
Fanitet një pulëbardhë.
Ngrehina në errësirë.
Moli i vjetër i çarë.
Peshkatar, që gjumi se zë.
Veç mos e zgjo,
ëndërrimin e bardhë!
4.
Vitet e kërrusura aty.
S’më dhëmbin aspak.
Me flokët të zbardhura nga kripa.
Kur detin e kam lënë.
Mes hekurishteve të ndryshkura.
Nën dallgë dhe nën hënë.
5.
Mes rrugicave të vetmuara.
Një poç i djegur.
Qentë lehin të tërë.
Nata, që më tremb.
Dhe një spirancë në brigje.
E mbytur nën dallgë.
Dhe djersa ime aty.
Që ,aq shumë më dhëmbë.
