Flora Mezini Boja
Përtej heshtjes së yjeve….
Heshtja dhe drita bashkë dialogojnë ,
Ato dialogojnë por ne nuk i dëgjojmë ,
Ska gjë që nuk i dëgjojmë ,
Cdo dialog të tyre ne kuptojmë ..
Nga hapësirat e pashkelura
shpirti na sjellë ndjenja të padukshme ,
Këto hapësira janë aq larg sa nuk thuhet janë më larg se sa yjet ,
Mendimet qysh lart fillojnë të zhurmojnë ,
Por nuk arrijmë ne ti dëgjojmë ..
Dialogu mes heshtjes dhe yjeve tashmë ka filluar ,
Por yjet e ruajnë këtë dialog të fshehte ,
E ruajne sekret dhe te paster si uji ne krua ,
Sepse janë fjalë shpirti fjalë dashurie që rrijnë të strukura të futura në gji tek retë …
Yjet në heshtje ndricojnë qiell dhe tokë ,
Dhe këtë ndricim shpirti si melehem e pret ,
Shpirti e gjen dritën e tij në një të heshtur botë ,
Duke kaluar përtej zhurmave të jashtme drejtë një qetësie të plotë ..
Në heshtjen e yjeve
zbrazem pa fjalë ,
Dhe kështu në heshtje zbrazem për një kohë të gjatë ,
Shpirti përkëdhel dritën që nuk shikohet me sy ,
Por unë e ndjej heshtja është ndihmesë për mua ,
.. Ajo për mua qëndron aty ..
