“Respekti human”-Liljana Ndoni


Një thërrime dashurie më falë si ushqimë ,e të të japë gjithë Botën,

Në shpirtin tëndë të mgushtë bëj vëndë respektit jo vetëm për atë që të bërë kokën,

Një fjalë e mirë të lumturonë ,peshonë sa dhe malin e nge në peshë,

Një fjalë e keqe të çonë në honin e sajë që trupin kërkonë ta lëshë

Në Botën e turbulltë mos lejo baltën të përshkojë trupin tëndë,

Mos e varros kohën në gjërat e urryera që në ty të rrinë e të zënë vëndë.

Në buzët e bukra mos nxirrë hehmin ku të tjerët të ndihen të menduar e ligështuar ,

Po dhuro mjaltin e gojës ku dhe të tjerët do të lënë shijen e fjalëve, je e mrekulluar!

Një buzë e mbyllur është si të flasësh në një vorbull ku nuk të arrin zëri,

Një buzë e qeshur është pasqyra që lë dhe shkëlqimi jotë i tëri,

Bota është e rrumbullakët çdo gjë që ke mbjellë do të korrësh,

Në varrin timë do më kujtoshë fjalët që do i lë ,e dita do të vijë që ti do i marrësh..

8,1,2025L.Ndoni