SHPRESË E THINJUR
Thinjur flokēt para kohe
Tretur nga flak’ e qiririt,
Hiqem zvarr’ e robërohem
I menduar mbi një gur,
Breshēron syri i shkretë,
Unë digjem, bëhem zhur,
Zbehem keq si i pajetë.
Flas me vete si i marrë,
Lotët derdh me psherëtimë
Dhe dremis si lis i tharë
Pa fole e cicërimë !
Ah, o vendi im i bukur,
Si rreze drite të pres,
Të të shoh një ditë të lumtur,
Të mos rroj më me shpresë !
H. Mehmetaj 2024