Blerta Basha
Syri pikon mall!
Eh ky syri im, pikon mall mërgimi,
Mall që djeg në zemër, djeg edhe në shpirt,
Malli i vendlindjes vuan gjithë njerëzimi,
Mall që derdhet syrit, gjurmët mbi qerpik.
Sa nënat kanë derdhur lotët për të bijtë,
Që i morën rrugët e dyerve të botës,
Pse Zoti kaq kohë s’na kishte të tijtë,
Në fund detesh ngelën, duart po i bjen kokës.
Nënat sot të plakura, një botë e vetmuar,
Lotët janë derdhur pragjeve të shkretë
Kur do vini prapë o bijtë e uruar,
Nëna nuk është lis, nuk ka dhe shumë jetë.
Ah bijtë e nënës na sosi ky mërgim,
Plaga vret një zemër, e shpirt, gjithashtu
U lodh shpirti plakur, vetmi e trishtim,
Syri pikon lot malli rrjedh për ju!
