Trungu i heshtur!
Iku vjeshta ,gjethet ranë ,
këmbëzbathur trungun lanë.
Si s’u ankua njëherë,
Ato rrënjë jo ,nuk u mposhtën ,
nga stuhitë që koha solli .
Por pa frikë vazhdoi rrugën ,
dhe tek vetja një shpresë mbolli .
Durimin jo ,nuk e humbi ,
dhe të ftohtin e duruan.
Më mirë i jep forca vetes ,
se nga tjetri mëshiruar .
Kush nuk mund ta përballojë
nga të tjerë mos të shpresojë .
Asnjë s’të bëhet kurban ,
vet i zoti i del mbanë .
Dhe pranvera kur të vijë,
rrënjët prapë do lulëzoi .
Këto janë një pjesë e jetës ,
dhe gjithë bota ta besoi!
LAURETA MALAJ. 5/12/2024.