UDHËTAR’ SI UN’ !
Ti !
Mirazh i bukur i andrrava t’nji natet ,
t’pa’emen , t’pa’plot …
za tesh i njohun i fantazive t’mija .
Ndal !
e n’heshtje shkruen çka dishiron ,
e fal.
O !
I pa’goj , i’ pa’fe i udhëve kryqe ,
mister tesh i dy botëve ,
( udhëtar i heshtun si un’ ).
Çast , i nji mbramje t’errun ,
i lindjeve e nadjeve t’lagshta e t’mjegllta ,
e ku diku nji dit’ i vum’ nji Fund .
I pa’udhë’ ,
fjal e pa’thanun ,
prekje e pa’dhanun .
Anderr tesh e mbyllun n’sirtart e nji kohet ,
perendimesh q’i flejn .
Ti !
Njoll’ e pa’dukshme mbrenda shpirtit tem .
Lod’ qelibar i ram ashtu n’heshtje e i vjedhun ,
mall , o mall i lergt i nji kohet tesh meskine ,
e t’zverdhun .
Ti !
Ec , ashtu krenar me mallin n’zemer e shkruen,
do nota melodijet t’nji vaji q’i si un’ i vuen .
Un’ !
Eci , ashtu si ti e heshtun ,me syt q’i m’shkruejn
pak trishtim po shum’ krenari…
ashtu si Ti ( udhëtar i heshtun ), jena t’dy ,
se edhe Un’ mbaj mallin n’gji .
Autore:
Donike Rrethej .