Poezi
Shtratit pa shtrojë,
nji jastek,
nji got e zbrazun përtok’,
nji sahat
që veç dekika andrrash mat’..
S’du me fjet prej gjumi,
ani pse n’qepalla
bota m’randon,
sonte,
veç sonte..
po du me i mshel
syt’ ndër sy…
