Të prita aty ku zhyteshin yjet !Tomi Buzi


Këtu zbriste hëna, yjet ,çdo nat..

këtu luanin me valën

si në përrall,

edhe unë, këtu prita,

prita shum gjat..

me vështrimin tretur thell,

në mall !

Vezullimet, këtu kërcenin si gërma

mbi valë,

këtu fundoseshin ..

e ngjiteshin përsëri lart,

dihasnin si tinguj simfonie,

a zemrash ..

pastaj,

pastaj fshiheshin përsëri,

gjat !

Sekondat, minutat, orët,

iknin bashkë me valët, tutje ..

vezullimeve ,

duke u fundosur thellë në ‘oqeanin’ tim

si orakuj ..

e pëshpërisnin ëndrrave

për një puthje..

që kishte mbetur aty,

si tik-tak i fshehur, i dy zemrave !

Aty prita, prita gjat, oh sa gjat ,

deri në përpëlitje psherëtimash..

që zbrisnin posht valëve,

ku s’tretej malli ..

për Ty,

ku endeshin thërmija dëshirash ,

e ç’ do psherëtim ..

fundosej,

bashkë me shkëndija yjesh, në sy !

Të prita gjat, shum gjat,

mbështjell me pëshpërima të heshtura fjalësh

ç’do nat ,

qepja ëndrrat si mantel dëshirash,

e prisja, prisja pa fund ..

nën trokitje të heshtura

valësh,

ku dhe tingujt zhyteshin, e ktheheshin prap !

Prita gjat me shikimin tretur në val ,

psherëtimat ..

i dërgova tutje ..

kontureve të imazhit tënd,

plot mall !…