Jam ndry me zemër
Burgut të vetmisë
Tretun thellë në Bunë
Po mbytem
Për çdo ditë,
Dekikë për dekikë
Nën mall
Asgja ma,
Nuk ma ban
Ma të thjeshtē,
Largesën tande
Rropamë qiejsh,
Më kërcasin mbi kry
Vetëtima kujtimesh
Tek lutem për ty
Çdo natë,
Brengash
Lotët,
Ti derdha shirok vargut,
Sa me të përmend
Atje ,
Ndër vise të mbrapshta,
Andrrash të shprishuna
Shpirt
Më thuj
Si ke ken bab?
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWFnZXMmc3JjP/Wh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMTAlMkYzODQ4MDQ3MjdfMTU2NTMwNjI3NzIwNzYyM181NDcxMjY4ODEzNjUwNzM5NTAwX24tNjk1eDEwMjQuanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE2OTY1MTUyMTYtNzU2NDUmdG9rZW49Njc3Mjk5ZWVkZTU2YmU4OA.q.jpg)