ELENI FOTAQI
ΚORALIA (Η KΟΡΑΛΙΑ)
Në rrethinat, në komunën e Ilisë
Tërë kurba, tul i freskët si qemer
Është trup i trëndafiltë i Koralisë
Më i njohur nga secili monument.
Vetull,bukla,të kuq buze e pasqyrë
Ah moj vajzë ti tundon edhe një prift
Sillu zgjuar dhe shëmtohu në fytyrë
Sepse zanat nuk i do më asnjeri.
Koralia, Koralia, Koralia
Ulu të mendosh
Mos bjer pre e askurkujt nga dashuria
Ti e gjallë mes trupit tënd mos u varros.
E merrnin me vete djemtë e gjithë lagjes
Numëronin radhë bamirësish
Me dantele, me kordele ,me krevate
Mbyllte ajo në muaj dhjetë shtëpi.
Por gaboi, ajo dashuroj Nikon
Në pasion të njërit ra viktimë
Kur u mposht i tha se i përkiste,
Tmerri e zuri edhe u bë tym.
Shënmëria ime, e zunë nëmat
Filluan gratë e lagjes me shpoti
Shih lëkurë,pa shih lafsha edhe rrudha
Posi uji na u zbraz kjo bukuri.
Në rrethinat, në komunën e Ilisë
Pa të afërm , rri ajo, pa dashuri
Atë trup të trëndafiltë të Koralisë
Nuk e njeh, nuk e lakmon më asnjeri.
Shqipëroi: Lefter ShomoK/625 e.f.α.