Athina Pappa
Ndrin si dielli mbi pullaze,
nuse moj shamizë e bardhë,
me shtepitë radhë,radhë,
Do dal sonte te kalaja
që të shuhem nga sevdaja
shoh Kërcullën nëpër maja,
Gjirokastra jonë.
Shpirti i flakur nëpër zjarre,
por qëndron gjithmonë krenare,
zemrën trime dhe bujare,
Gjirokastra jonë.
Veshur sonte me të bardha
nga Virroi te Kalaja,
Kalldrëme dhe çati të bardha
Gjirokastra jonë .
Vatra e nënës vetëm mbeti,
djemtë ja vodhi kurbeti,
porsi lumi derdhi lotin,
Gjirokastra jonë.
Ax,moj kohĕ mĕrgimtare mbushe ruzullin me vare,
ca lanĕ eshtrat nĕpĕr male buza jote
lelm pikon.
Dil, merrja këngës pranë
që të shuajmë sevdanë,
shpërndaje ty nëpër vatane,
Gjirokastra jonë !
