E mas pulsin e kohës me rrahjet e zemrës sime,
horizontin me hapësirën e ekzistencës sime mas.
Ditën që kalon me ëndrrat që bëhen realitet ( ose jo)
dhe ëndrrave me tunduestrokitjen e dëshirave lumërrjedhëse ju flas.
I mas puthjet me buzët përvëluese të diellit,
përqafimet me lehtasprekjen e erës netëve me hënë,
e mas lumturinë me buzëqeshjet jetëdhuruese,
magjinë e çastit, me vështrimin e një ylli, që është ndoshta duke rënë.
M.M.A
