Ikën vitet pa kuptuar,
Mi mori kurbeti shkret,
Malli për atdhe më djekë,
Në fshatë themë të jetoj,
Të hedhë mund e të hedh djersë,
Po më duket gjë e kotë,
Fshati ka ngelur pa shpres.
Nuk ke ku kërkon as gjë,
As dhe nuk ankohesh dot,
Këtu ndërgjegjja ka vdekur,
Këtu e tridhjetë e tre vjetë.
Pse kështu o miq e shokë,
Po ndërgjegjen kush e vrau,
Apo iku mori dhenë,
Se gjenë dot në as një vënd.
Ku da gjejë atë ndërgjegje,
Që te ne ishte dikur,
Pse sot e kanë shpërdoruar,
Vegël pune e kanë bërë.
Kjo është demokracia,
Njerëzit keq e kanë kuptuar,
Vetëm zhvasin njëri tjetrin,
Ndërgjegjen e kanë harruar.
Punoni mor të uruar,
Se pa punë nuk vjen as gjë,
Është i lumtur kush punonë,
I bekuar nga zoti është.
