LULET PËR TY…!
Atë ditë erdha drejt teje me shkas
një tufë lulesh kisha blerë për ty
sa shumë doja të takoj në klasë
por ,kur hyra s’të pashë me sy…!
Më thanë se ke ikur diku në malësi
me askë s’ke folë, s’je përshëndetë
dikush të kishte parë me lotët në sy
mjerisht unë kur erdha s’të gjeta ty.
Lulet më mbetën në duar të njoma
mbeta në vend pa fjalë e pa zgjidhje
atë ditë m’dukej se pat faj dhe shkolla
që ti, tinëzisht zgjodhe rrugën në ikje
Ti ike…s’pate faj,dikush të mashtroi
por ti e doje shkollën,mësoje shumë
më pate thënë;si mjeke do të punoje
më pate gëzuar…se ashtu doja unë.
Ku mbeten premtimet,dëshira jote !?
se do shërosh të smurët pa pritesë
do të jesh krenare bijë e kësaj toke
sot bashkë me lulet u vyshk një besë.
