Lata Ajdini(Musabelliu)
Agimi ende s’kishte shkrepur
Dhe lulet flinin në zabel
Mes dy malesh poshtë lugine
Mjegulla e dendur zë e del
Hodhi mbi shpinë vellon e bardhë
Nxitimthi si harlisja e një vajze
Krenare shpërndante nëpër tokë
Tymnajën e saj gjigande
E lumtur krenare mbuloi dhenë
Brigje, gërxhe, monopate
Vërtitej, vërvitej nëpër qiell
Dritën agimit t’ia ndalte
Dinakja dritë-mjegull jeton pak
Dhe orë e diellit mbi mal del
Mjegullnaja avulloi ndër lugina
E lulet u zgjuan mbi zabel..
(Shkeputur nga libri im me poezi “Tinguj pertej Oqeanit”)
(Lata Ajdini Musabelliu)
Boston
