Kushtuar studentëve që lanë shpirtin e tyre në shinat e trenit .
Një vit s’u bëtë të gjallë !
Një vit të tërë ju priti nëna,
Dhe pritja ishte shumë e gjatë,
dhe loti nënës u tha në sy.
Sa shpirtra kaq larg u larguan,
dhe në parajsë kërkuan vend.
Po shtratin që kishit tek nëna,
të that jua latë ” ju ” këtë vend!
Sa shpejt për ne iku ky vit,
po për k’to nëna ishin një shekull.
As dot të gjallë jo nuk u erdhën,
por as të vdekur kockat s’u gjetën!
