Poezi lirike për “DITËN e DASHURISË”
(cikël)
Nga Përparim Hysi
PULËBARDHA
Një anë e fustanit,pesë gërshërë e çarë
Seç të feks kërciri.si të jesh PULËBARDHË!
Dhe baret ngadalë,shikon punën tënde
SYtë andej me radhë,se gati na çmënde!
Sytë e tu bojëqielli,seç t’i ngul turriel
Këtu fshihet kërciri,atje tej del
“fiket” edhe “ndizet” si të jetë një far
Po mbytet vapori,plot me”marinarë”
Fike një çast farin që mos bëj dritë
E pashë “marinarin” që i humbi sytë
E gjithë djemuria, sytë ngulur tek ty
PULËBARHË je e bukur!Kullon bukuri!
1992.
TUTJE-T’HU!
Tutje-t’hu sikur ke punë.
Por me sy pse sheh nga unë?
Dëng me sy e fët me vetull
Mos më pandeh të vdekur?
Se s’duroj kur synë ma ngul
Veç ma ngul,por nuk ma shkul
Tash unë ngrihem që nga vëndi
Dhe ndjek syrin që më”hëngri”
Që më hëngri kish qëllim:
-Do të “ha”,o Përparim!
Kam dy duar për timen kokë
Ndaj dhe”syngrënsen” e marr “hop”
E marr “hop” e më të mundem
Edhe më s’kam pse i “lutem”
Me të mundem dashurisht.
Ndodhi DITËN E DASHURISË
,Futa dorën nën fustan
Futa dorën nën fustan
Dua të gjej fshehur ç’mban
Nën fustah, na qe këmisha
Dora veç ndaloi tek cica!
Cicë e bardhë.e fort si gur
Askush me dorë se ka zënë kurrë
Unë e gjeta,unë e zura
Drejt tek goja unë e vura.
Tek e thitha,qe ilaç
SA dhe vdekjes i thotë”plaç”
Gjej më poshtë një”lepurushë”
Që po”fle” në një”gëmushë”
Ajo”fle”,po unë e zgjoj
Nxjer”pushkën” e qëlloj
E qëllioj dhe e “vras”
Po i “vrarë” pse vet rashë?
2003
Mos më thoni
Mos më thoni:si a qysh?
Si e qysh,or babagjysh?
I këndon ti dashurisë mu në vërsë të pleqërisë
Ju përgjigjem kollaj fare:-Dashuria nuk njeh moshë!
SE,sa shoh një gurelmaze.unë tak bëhem riosh.
Pastaj zë rois si bletë,mu si bletë që kërkon zgjua
SE tani unë kam vnë fletë.Nuk e shihni,jam dragua!
Zë këndoj bilbilgjxzar dhe ia marr shtruar-shtruar
Dreq-o plak e mall pashuar,përjetësisht i dashuruar!
2005.
Ç’ËSHTË KJO HËNË_MAJI?
Ç’është kjo “hënëmaji” që sheh nga dritarja
E paskam kollaj që sytë mos i ndaja,
Trupin fin të hollë,buzëqeshjen tunduese
Më zuri një kollë.khu-khu,torturuese!
“Hëna” kërcen valc para syve të mi
Nga të mos pëlcas,nbushur me zili
Shih si rrotullohet,sikur shkel mbi thua
Loz edhe tundohet,enkas bën për mua.
Me lakmi e shoh dhe më hipën nepsi
Regëtij,obobo.se s’më lë he stresi
Qeni të hajë qepën,më unë nuk duroj
E përfshij atë”tjetër”,me mua të vallëzoj!
2012.
ÇUDI.Bari ha lëngun e tokës
Del dhe rritet
Dhe vdes në rrezet e diellit vjeshtak.
Po unë,tashmë i rritur
Pse bie i vdekur
TEk gjiri yt topolak?
20007.
“MËKATI”
Që nga koha e EVËS,nga koha e ADAMIT
Asnjë shoqëri s’i shpëtoj mëkatit,
Faqet e historisë,mbushur me orgjira
SA tek vegjëllia,më shumë në mbretërira.
Muhameti ka të drejtë të mbaj disa gra
SHumë mban një sulltan,shumë dhe një pasha
Sa për mua të duash,nukl ëhtë mëkat
AS “etërit e shenjtë” s’jetuan fillikat.
Dhe burrat e shtetit janë kthyer në “hamshorë
Na del krimineli ,na qenka dashnor.
Goxha burrë KLINTONI flirtoi me MONIKËN
Budallai jam unë që kam frikë SIKËN!!!
Shembuj si ajzbergu,fundi nuk i duket
Dëshmon historia,mëkati nuk zhduket.
2000
Nuk ka moshë dashuria
Nuk ka moshë dashuria
Kështu flet e shkruan një plak
Sado arrdhur pleqëria,edhe i nxehtë imigjak.
Shoh një sy e më bie syri,shoh një buzë e gojja lëng
Përparim,mendja s’të hyri dhe nga nepsi plas në vënd!
Dhe më del tym nga koka,mendjen dot nuk e mbledh
Shkon e bukura,tundet bota,teksa sheh,syrin ma hedh!
Po unë bukën s’e ha thatë,nisesm,sulem pas asj
Ende vetes S’i them “mjaft”,ta mohoj,s’e kam kollaj.
2017
ÇUPA E FQINJIT
Jam goditur keqa,mu në brinjët-o
Më hëngri me sy,çupë e fnjijit-o
Qysh u rrit klështi,fare e papritur
Më shikon në sy si e lebetitur!
Dy pikëla në gjoks sa vinë e po rriten
Sa i shoh me sy,gati sa s’lajthitem!
O moj çupë e fqinjit, ç’u rrite papritur
Pa shikoje “fqinjin” gati ka roitur.
Në ma syri mua,se lojta nga mëndja
Të dua,moj të dua,e tillë tash gjëndja
Dhashë e dhashë me shënja,e zura me dorë
Dhe më erdhi mëndja:ilaç për doktor
2001.
Vështrimi i gruas që dashuron
Vështrimi i gruas që dashuron,
Nuk ka mundësi që të përshkruhet.
Është tamam si një jehonë
Që sa bën “blic” dhe zhduket.
Të hyn në zemër si një psherëtimë
Dhe ngjet me një gjurmë vetëtime
Është e gjitha si një drithërimë
Si një e ndalur fryme.
Jep e jep që ta regjistrosh
Po a regjistrohet një dritë?
Këtë vështrim mund ta pëprjetosh
Si një diell të ngrohtë në shpirt.
2021
