Mengjez ,ora 6 dal prej vendit ku jemi akomodu dhe marr rrugen drejt detit.Nji qetsi qe vetem dallget kndojne lehte lehte ,duket jane miqsu me qiellin se asht krej blu.Me vedi kam marre bojnat fletoren dhe goten plastike me uj.Ne fillim baj ecjen e perditshme si te liqeni ,ktu asht krejt shesh I hapun çimento nen kambe dhe deti qe sjelle aq amel freskun.Ec ,oren e marr me vedi ,megjithse e kam si spiune nuk me len me humbe asnji sekond prap e marr me vedi edhe pse ka ndonj t’mete e kush nuk ka kan burrat e shtetit, e dum njeni tjetrin.Nji ore e gjyse ecje ,ktu ece shpejt ,se mbushem me ajr nuk ka at s’mogun e Tiranes dhe nuk ulem me pushu.Gjithmon syt I kam ka deti ,ka drita tash sa ka çil nji sy dielli tuj kapercy malin dhe gjithshka fillon e dritsohet sikur po ja behin engjejt prej qiellit dhe floçkat prej detit ,dhe pa dashjen e ti per force zakoni qetsin e prishe nji krrakitje e pulbardhes.qe se mora vesht ka dul.Gjeta nji vend te rehatshem ,hypa mbi shkam ,bana gadi me pikturu dhe me inat I bertita detit.-Na mor ti dete çka bane pse ndryshon kshtu ,ishe bukur qete çka I pate kto dallge.?
Punova shpejt mos me humbe gjendjen por ai vagabond sikur ta dij a ti kete thane dikush qe une pikturen e kam hobi do jete ndonji shok Vlonjat e ja ka thane me t’qeshun,pra s’jam me dipllome piktori ,ndryshonte ngjyren e ujit.U mundova me e kap pak por per fat ishin do shkembej qe u binte drita bukur dhe me ta u mora vesht ato nuk lujtem
n vendit.Dete I bukur kohe e bukur ,por filloj vapa ,aty nuk ka hije ku po punojshe dhe u
detyrova me e mbyll dhe me shku shpejt me ba nji dush!
detyrova me e mbyll dhe me shku shpejt me ba nji dush!
