Rovena Shuteriqi
U shkreha në vaj, pa kuptuar as vetë!
Lotët, çurkë më mbytën,lëmshi, në fyt më mbet.
Shpirti,mijëra copë, në çdo ngjarje të vendit,
u bë puzzle tmerri, i një politike ferri!
Njerëz të paditur, pushtuar rrugë e sokaqe.
Politikanë të shthurur, mes vrasjesh, thurnin lavde.
Popullin e mpirë, si marjoneta druri,
e bënin si të donin, me çorbë bajate nginin.
Zgjedhjet si haremi e vetë pashallarë,
shijonin çdo “frut” nga populli i tyre i ngratë.
Politikë porni, ndiqnin kudo që venin.
Sirë u hidhnin të vobektëve, votën, t’ua merrnin.
Vështrimin thellë ndër vite,
vite, që s’do i kuptoj as vetë!
Si rrodhën ashtu ngjarjet,
ngjarje që s’do shohin, kurrë dritën e vërtetë!
Ndikuar dhe e indinjuar,nga vitet e tranzicionit në Shqipëri.
