“Armiqtë”e pa dukshëm-Nexhat Nallbati 


E pashë të udhës të shkruaj ca rradhë,

Për ata që s’i shohim e na sjellin vërdallë,

Ata me ne jetojnë e qëndrojnë çdo ditë,

Zarare na bëjnë ,fare skanë frikë.

Për ty o i pabesë do them dy fjalë,

Pse je tinzar dhe nuk del përballë?!!

Ti të vret natën dhe të qan ditën ,

“Zanati”yt, pas shpine t’ë futësh thikën.

Edhe ty o hipokrit s’po të lë mënjanë,

Fytyrën tënde të vërtetë kurrë s’e ke treguarë,

Nuk merresh vesh kur qesh,qan dhe gëzon,

Pa shtyllë kurrizore,si mbahesh e qëndron?!!

Po ti o gënjeshtar, a e di sa i keq je ?!

Gënjeshtrat në majë të gjuhës i ke,

Nuk di të skuqesh,as të zverdhesh,

Mashtrimet e tua normale të duken.

O dembel,dembel Stambolli,

Për ty puna është gjë koti,

Fjala punë të shqetëson shumë,

Paratë ke qejf t’i derdhësh lumë.

O mëndjemadh,egoist dhe fodull,

Me të gjithë hiqesh si më i zgjut,

Nuk pret rradhën kur flet e vepron,

Veten tënde aspak se kontrollon,

O frikacak për nga frika , një lepuri i ngjan,

Je shumë i trembur, je burracak,

Me ty nuk zgjidh dot asnjë punë,

Nga frika që ke , të le në rrugë.

O tradhëtar ! Mendimet e tua janë të frikshme,

Veprimet e tua, janë shumë të rrezikshme,

Tradhëtar e ke emrin,s’ke si quhesh ndryshe,

Për gjithçka që bën,ngre përherë dyshime.

Moral i bën të tjerëve, moral për vete s’ke ,

Cipa të ka plasur, i pafytyrë fare je,

Nga ty asnjë nuk gjen dot derman,

Ti s’je gjë tjetër një i damkosur imoral.

Kënaqesh e zgërdhihesh ti zotrote,

Me intrigat e tua,i ve”zjarrin” një bote,

Nuk le gjë pa thënë e pa bërë ,

Emrin intrigant e meriton të tërë.

Për këto që shkrojta këtë rradhë,

“Armiq” të padukshëm emrin e kanë,

Shoqërinë tonë,peng po e mbajnë,

Si fara e sinapit,janë përhapur shumë ,

Lufta ndaj tyre, kërkon më shumë punë.