Aty më rri mëndja,
Më shpie sevdaja,
Lule përmbi lule,
@
Ku kulloste bejka,
Brinjë e bokërimë,
Ku dëgjoj zërat
E qëngjave kërthinjë
@
Ku del manushaqja,
Lule e xanës çel,
Rehatohet shpirti,
Dëllinjë e cërmëdel
@
Në krahë të njeri – tjetrit
Thurrin ndënë hije,
Bariu e baresha
Këngë dashurie
@
Se vargjet e bukura
Vijnë nga e thëna,
S’i shkruan poeti,
I shkruan vetë zemra
@
I shkruan dashuria
Lindur në lëndinë,
Kur çel manushaqe,
Kur çel trëndelinë
@
S’ka nevojë për lapsa
E as për defterë,
Kështu është kënduar
Si sot dhe atëherë
@
Se trimi njëherë
I këndonte trimit,
Kur freskonte sytë
Me ujët e burimit
@
Dhe kur merrte rrugën,
Për diku të shkonte,
Pa laps e defterë
Këngën ligjëronte
