Më lejo ditari im ,
që sot unë ty të shikoj.
Ndonjëherë këto kujtime ,
Në k’to fletë një botë e fshehur ,
ku kanë ngelur histori .
Vjen një çast do t’i rizgjosh ,
sepse ndjen një nostalgji.
Nëpër rrugët e kujtimeve ,
ecim bashkë në një moment.
Por një kthesë e fatit zbrazur ,
iku larg në tjetër vend.
Në k’to fletët e ditarit ,
ku çdo rresht, ndjen emocion .
Vjen më shfaqesh kaq e bukur ,
dhe në ëndrra më trazon .
