Dikur kisha dëgjuar për dramën “cuca e maleve”
Kish lindë në fis të qanun e derë e sojni’
Naltēsue në gojëdhana e ntamēl të zanave’
Se tundi as koha as rendi as hijenat në ligështi,,
E shenjtë besë e fjalë e saj edhe jetën me dhanë.
Shpirti saj fisnik han vdekjen me dhambë,
Sy pa trembur kurrë ndaj ujqërve dhëmbë sprehur.
As kthetrave të korbave që e duan të vdekur..
Ajo kurrë s.njohu lajka e dredhi..
Bukë e nder të jep besë e krenari’
M.bafsh me cekë në emër vorrin vetes i ke ba..
E në gjunjë tê kobçarësh kurrë ska ra.
Rritun në shtëpi fisnikësh me nderë në bajrak,
Eh në i hy në hak në ballë ta shkref alltinë.
Eh nderi i saj kësulën të lan me gjak,
Në shtatë pashë dhe dije se ki hy…
Rolin e asaj drame “cuca e maleve”e përjetoi vetë në jetë.,
Fluturoj shqiponje mbi bjeshkēt e nalta.
S’ia trubullojnë hijen as sorrat as retë’
Kurrë sia ndali hovin as dita as nata..
Shkroi!!
Miranda Troci Derti !!
Reç Diber!!
