Në peshore provash
Jam gjendur sa e sa herë
Për të mos i dhënë udhë
Doja që e nesërmja
Të mos ik si era
Mëngjesi të më zgjoj
Si shtrojën e vesës.
Jeta s’më ka përkdhelur
As në vellon e bardhë
Nuk isha e përzgjedhuara
E zemrës sate
More një djalë tjetër
Do të përcjell dhe natën e fundit
Unë për ty kam ardhë
Gjahtar i thellësive të panjohura mbeta
Si një cungë e vrarë.
Më le në kohën më të ligë,
Si një degëprerë
Unë e lusja zotin
Të shkoj gjithçka mirë
Kur të dal nga kllapia
Të jetë gjithçka thashetheme
Të bëhemi prind
Ishte premtim dhe dëshirë.
