E larë me dritë siç perënditë,
me hënë larë
Trëndafiluar e zbukuruar,
E bërë me dorë e me kurorë,
plot hijeshi
Lule e thjeshtë në prill e vjeshtë,
ohh ç’ mrekulli.
E bërë me gjak edhe për pak,
kthehesh mermer
Të bëj statujë me gaz e kujë,
me dridhj’e tmerr
Se mbeç i marrë e hiqem zvarrë,
të prek një çikë
Sa të kuptoj, të flas me gojë,
të puth qerpik.
