Ia kam frikën vdekjes…
e prap do vdes,
do vdes shumë herë …
Prap do ringjallëm .
Po, po, do ringjallem
t’a shikoj me syt e mi
të lulëzuar këtë vend
e pastaj le te vdes
le te vdes…!
E në vdeksha!
në varrin tim më varrosni
në atë varr që me lopatë vet e kam hapur
në tokën time
E dua këtë tokë…
Kujdes Ju lutem…!
Mos ma mbyllni njërin sy
dhe në varr një hapësirë më lini
të shoh dritë
të shoh vendin tim të lulëzuar
e popullin tim pa vuajtje,
shpëtuar nga marrëzia,
shpëtuar nga ulkonjat që duan ta shqynë
Nga armikët e padukshëm
nga viruset …
Mos harroni J’u lutem
më lini hapsirë të shoh vendin tim
këtë tokë që kaq shumë e dua
Ta shohë ndryshe…
Të lulëzuar!
Nga perendia bekuar!.
