Elisabeta Gockaj
S’ka stine qe ta gënjej
Me ka mare malli te këndoj
Fushave te blerte me bar
Aty ku lulezonja zgjohet
Lare nga vesa e kristaltë.
Sapo Dielli te derdh rrezet
Sapo dita te agoi
S’do kërkoja salltanete
A mejkap te me freskoji .
Përmbi ball hijen balluket
Te ma derdhin si dikur
Paçka se rrudhat e strukur
Tregojnë vitet nen lëkurë.
Zemra ndjek te njëjtin rritem
Pulson gjak te kuqe flak
Neper vena neper inde
Ne me te voglin kapilar .
Aty janë ditët e mija
Dhimbja malli dhe me tej
Dashuria qe s’njeh moshe
E s’ka stine qe ta gënjej .
Qesh e qaj e s’kam te ngopur
Ne këtë pllaje te blertë
S’me trembin rrudhat e moshës
Veç kjo zemër ne s’ka ndjenjë.