![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pb/WFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDIlMkY0Mjg2NTE4NTlfMjYyODgxNzEzMzk1MjE0NV82NTU3OTYxMjAyNjY3MTQ0NTUwX24uanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE3MDg2OTU3MzQtNjgwNDImdG9rZW49NzViOWMxM2M3MmViZGMyMA.q.jpg)
Mbrenda shpirtit tem kam hapsina pa kufij,
toka qi si kam shkelë ,thjesht kaloj afër.
Unë banore e paligjshme ndjeku hapat e mij,
qi m’çojnë kët çast n’qiejt ma t’largët.
Aty ,thellë n’zemër kam mij melodi….
kangë t’pashkrueme ,nuk kisha kurajë.
Thjesht kur ditët e mija jan mjegullnaj e shi,
i kndoj nën za , t’strehueme i mbajë.
N’sytë qi kanjiher m’mbushen n’gjyra t’trishta,
e presin me lot – shiu mbi tok me vërshue.
Aty m’shehu ndjenjat ma t’pastra ,ma t’brishta,
qi ju jap personave t’jetës teme ,qi due.
N’gjoksin tem qi strehohen ndjenjat ma t’pastra,
si ortek i mallit lshohen melodi.
Mbrenda shpirtit klm tokë t’pamatna ,
e n’zemrën teme mij ( Enigma ),kët tesh e di.
Autore:
Ripostim.
Të gjitha reagimet:
10Enver Cakaj, Qerim Bajrami dhe 8 të tjerë