Bukuria e disa femrave
Është si vesa e mëngjesit
E bukur kur më zgjon këndezi
E mjegullt kur ngrihet qylmezi.
Në mëngjes del si lule
I bie Dielli e përvëlon
Kthehet në kokë ulur
Në zemër diçka i vlon.
Je qenie që të bekoi zoti
Të bukur të brishtë
Qëndro si dikur nga moti
Pranë zemrës tek i zoti.
Nuk ka lule më të bukur se ti
Kur i përkushohesh familjes
Ti je dritë balli në sy
Veç për fatin që të trokiti ty.
Gjithë të tjerët vijnë e venë
Sa të prishin ty folenë.
Kthehen prapë në fole t’vet
Fatin tënd e përqesh.
