Floriri Z Petra:Ruaj buzëqeshjen…stinëve në këtë jetë!?


Të ka munguar ajo buzeqeshje,

kur stinet ndrohen,

Nuk ke pse te shqetesohesh,

me vehten

vjen një ditë, troket ne shpirt

nje ze i embel, sa te cudit…!!

Takon njeriun e dëshiruar

dimrin e ftohtë me borë

ta kthen në pranverë..

Jeta të duket vërtet e bukur

Mos u bëj namusqare…!!

Kujtoju… je bijë e kesaj toke,

ke lindur Shqiptare..

*****************************

Dimri stina me e ftohte e vitit,

shpejt ka filluar

me borën hedhur si pelerinë ..

Tek ju pranvera sapo ka trokitur

me sy e vështroj, vëndit larguar

me një lule çelur nuk vjen..

Jemi diferent në kohë

harqe meridianë në hapësirë

Dimrin mbi krye, duam ta largojmë

kur shikojmë reze dielli, në sy të tjerë..

Dëbora filloj të bjerë, flokë flokë

si vello nusërie, mbulon

fusha dhe male..

Çarçaf i bardhë, tokës i qëndron

koha për fukaranë, nuk mendon

që ka brenga dhe halle..

Se të gjithë njerzit, në udhën jetë

nuk janë njëlloj,

sa shumë ditëve, ndryshojnë

me njëri tjetrin,

kur dy fytyra, posedojnë…

Si kameleon me ngjyra, na çfaqen,

stinëve te vitit në vazhdim

Shikoje vehten, o shpirti im

ngelesh një zemër e dashur

tu them natën e mirë..

Dimri lëngon në pragu

nuk do të ikë,

kur jeta bëhet e vështirë..!?

Shikoj zogjtë nëpër pemë

grumbuj, në bashkësi qëndrojnë

me zërin e tyre, si një kortezh,

sa ëmbël cicërojnë…

Pse mos jemi dhe ne, mike e shokë

njëri tjetrin ta ndihmojmë

sa herë kemi nevojë…

Por çiremi a broçkollitim

sa sytë, duam tu nxjerrim..

ti lëmë në errësirë..të mos shikojnë..

Ah, moj mike… sa herë më kupton

Kur shkruaj një varg,

asnjëri nuk dua të lëndoj

Një realitet i hidhur, bëhet shkak

poeti i pa faj, ngelet pasoj’..

Me vargun e lirë, përcjell mesazhe

Egoja jonë, si shejtani në bark

nuk na le, të veprojmë

Të duam apo respektojmë,

për vlerat që posedojnë, të tjerët..

E kuqja ngjyra e gjakut

ngelet ndër deje e paster,

tek shpirti ynë mbijeton…

O vëllezër e motra botës mbarë

Paqe apo mirëkuptim

Duam vllazërim e bashkim,

degësh të një trungu, në vite po kërkojmë..!?

Pse të zihemi, të ngelemi te përçare

Si njerzit shpirt liq dhe genjeshtare

kur dhe bota keq po mendon…

Larg, sa larg kerkon të na mbajë..

Mos harroni, asnjëherë

kudo të jemi, mbetemi Shqiptarë..

Gjaku i Arbrit, den baba den

Legjenda e se vertetes

Gjuha me e vjeter e botes

Një Komb i vetem një Atdhe..