FUND !
Çdo hap pa ty asht nji hap , vetëm….
nji thikë n’zemër qi dhimbjen teme mbart,
asht nji ofshamë shpirtit ku unë prehem e nuk tretem,
çdo hap pa ty asht nji lot i brishtë ,i qelibart.
E hapat e mij qi rrahin me forcë tokën e ftohtë,
zemra ,zemra ku unë ndalem si n’nji stacion t’largët ku dhimbja ka ndal,
ofshamat e shpirtit qi kumbojn me forcë kët botë ,
e loti qi rrjedh nëpër faqe e shkruen mallin tem ,kët t’përdal mall…
E bota hesht para mejet si memece…
para dhimbjes teme njerëzit bahen thjesht rutinë e lodhshme ,
çdo hap pa ty asht nji hap vetëm,
e ikja jote kaq e dhimbshme e para’kohshme.
E heshti….
e eci….
për diku o për askund ,
thjesht ndalem kanjiher n’stacionet ku t’kërkoj e t’gjej ,
po s’vonon e m’zhdukesh e n’at stacion lexoj :
Fund.
Tesh nji Fund .
