Qerim Skenderaj
Gjuha ime nëpër vite,
Është përsosur, lartësuar.
Fjalët ar e rreze drite,
Mes figurash elegante
Vallëzonë si balerinë.
Fjalë e zgjedhur, delikate,
Përcjellë ritmin, melodinë.
Nektari i gjuhës – nënë
Hoje fjalësh ka si lëndë,
Ndrinë e vezullonë si hënë
Kur hedh vellon e argjëndë.
Edhe pse në dhe të huaj
Më shkëlqen fjala në gojë,
Më ndezë të gëzoj, të luaj,
Të shkruaj e të kujtoj.
Ta qëndis bukur në vargje,
Të ngrohtë ta ruaj magjinë.
Si brum i ardhur në magje,
Ta mbështjellë dhe poezinë.
Të mos i vyshket blerimi,
Lulet e çdo vlerë e artë,
Hiret që këndoi Naimi*,
Dhe fjalët e ëmbla mjaltë.
