Ikën bletët shkuan në të tjera vënde,
Nuk ditën t’i mbajmë nëpër koshere,
Rroitën ato pa u menduar fare,
Pa prodhuar mjaltin në vëndin e tyre.
Të gjithë ankohen,flasin e bërtasin,
Na iku truri thonë,na u mbarua mjalti,
Është”mërzitur” mëtka,sillet vërdallë,
Bletët e saj kërkon,ka mbetur pa mjaltë.
Ç’të bëjmë,kështu ku po vemë ?
Në mungesë të mjaltit,gotën me fund kthejmë,
Mungesën e bletëve e ndjejmë shumë,
Si tani pa bletë, s’kishim mbetur kurrë.
Në çdo shtëpi,rrugë dhe sokake,
Shohim pleq me lotë nëpër faqe,
Diskutojnë ata me shokë dhe shoqe,
Për vetminë e tyre,për të shumtat halle.
16 Dhjetor 2022.
