![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT/1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDElMkY0MTcxMTYwNjVfOTQ1MDk2NzY3MjQ2NTg5XzY0NDQ5MDY5MzQwMTYxNzk4OV9uLmpwZyZjYWNoZU1hcmtlcj0xNzA0NzIxNjA2LTg1NzU3JnRva2VuPWI3YjQ0YjE5YzkzZTE5MzM.q.jpg)
Prita të më dilnin krahë,
plotë me pupla veç njëherë
Sa të fluturonim bashkë,
Nëpër mal të mallëngjyer,
kur të binte borë e parë
Por kur vajta nëpër hone,
të gjithë floçkat ishin tharë
E ç’ti desha krahë të shpendit,
ahh kur forcë më pati lënë
Shkont’e vinte rrokullisur,
aty pranë një gjysëm hënë
Sa mësova kush ma vodhi,
gjysmën tjetër me habi
Nuk e pashë më hënën tutje,
se u tret kur binte shi
Ndoshta ishte një fundstinë,
ndoshta vetëm shpresë e vrarë
Nuk më dolën krahë tek supet,
por rrodh gjak nëpër damarë…