Kujtimet si magji e rrallë!Sanie Tushi Rrokaj


Disa i mora fortë i shtrëngova

Disa i mbylla në sirtar

Kyçin u çova dhe dot si lexova .

Aty i mbylla në djepin e ëndërrave

Mbi puhizën e lëndinave i përqafova ngadalë .

Disa nëpër kodra me lule të bukura

i shpërndava .

Disa i dërgova në shtratin e ngrohtë të hënës

Disa në majat më të larta të ëndrrës

Disa si zjarr i përflakur i zemrës .

Shumë kujtime ikën dhe shkuan me gjethet e

rëna

Ato mbetën të heshtura kur burimet shteruan

Të tjerat kujtime fluturuan nëpër vite

Kur mbi to vala e detit vargëzon e menduar .

Shumë kujtime mbetën në rrjedhojën e jetës

Të bukura të ëmbëla vërshuan ngadalë

Petale lule shumëngjyrëshe në udhët e qeta

Nëpër hapsira të adhurueshme si magji e rrallë.

.