Mbi altar
Gjethi i vjeshtës ra
Mbi plafin e natyrës verdhacake
Unë sikur i ngjaj një gjethi të rënë
Si gjethi rri si gjethi hesht
Derisa një furtunë
Të më hedh përpjetë.
E të përplasem në dritaren
E jetës tënde
Atje ku ti përherë lufton
Me dallgët që krijon vetë.
Krejt të bamat i kam në ditar
Shi do të bie prapë
Portat lëri hapur
Unë si një pelegrin vazhdoj.
Ndër vendet e shenjta
Zgjedh rrugën e zogut shtegtar
Ndoshta një natë shfaqem
Ashtu fare papritur
Mbi tëndin altar.
