Disa caste mes gjumit dhe ëndrrës i kaloj !
Në orët e vegimta të mëngezit
Vjen si vetëtimë dhe futet në mendime !
Mes errësirës dhe agimit se kuptoj .
Më mer fluturim në natyrë
Si flutur mbi ret” po më conë
Atje të vallzoj bashkë me yjet !
Nën dritën e hënës dikë po këkoj .
Strukur kraharorit ” rrahjet po dëgjoj!
Mbështjellë me heshtjen e vetmisë
Përqafuar ëndrra spo më lëshonte
Vec se nëpër kujtime më kishte cuar .
Duke vazhduar nëpër hapësirë
Marë aromën e luleve të malit
Ajrin e pastër mbi detein e kaltër
Shpresoja të fluturoja gjer në agim .
Por” ëndrrës dhe gjumit u erdhi fundi
Me rrezet e djellit zgjohesh në mëngjes
U harrua fluturimi me të dhe
gëzimi .
U kthyem prapë në të njëjtin realitet .
Ëndrrat nuk zhduken por struken në gji !
Atje me mallin rrinë përqafuar
Presin natën prapë që të vijë
Një kopësht me lule kanë lulëzuar .
