MĒSUESET PENSIONISTE
Në një kënd bari, ku muzika dëgjohet pak
Janë mbledhur të urtat, jooo t’pavlerat, aspak.
Flokërralla, të thinjura, pa tualet e makiazh
Gjithkush, përulet me respekt t’vyerit, peisazh.
Janë gjyshet mësuese, ky 7 Mars i fton
Për një bisedë. Vaçe Zela* për to këndon.
Flasin ngadalë, diku harrojnë dhe ndonjë fjalë
Sillet e përcillet biseda për vajzë e për djalë.
Dikush që e ka emigrant fotot nxjerr në celular.
Zë e flet si nxënësi që parjetër, dhjetë të marr.
Dikur, kur ishin të reja, me dy palë fëmijë
Vend, kishte për të dyja në zemër e në gji.
Të qeta janë, me plot mirësi, u lexohet në sy:
“Tanët i rritëm, nxënësvet n’dorë dhën’ një qiri.
Bëhet fjalë për këngën e Vaçe Zelës “Gjyshes”.
