Poezi nga libri “Granada hënë e tretur” të Federiko Garsia Lorka
NARCISI
Vogëlush,
Në fund të lumit
gjendet lulja
e në lule një lum tjetër.
Shikoje atë zog!
Shikoje!
Sa i çuditshëm,
zogu i verdhë!
Në lumë
dy sytë m’u fundosën.
Oh, rrëshqiti!
Vogëlush…
edhe në lule gjendem unë.
Kur u zhduk në ujë
e kuptova,
por s’dua të them asgjë.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT/1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDUlMkYzNDczOTU1OTdfNzkxMDY1NjA1NzYyNTQ4XzE1Mzc4NDQ4ODgxMjQ2NDczNF9uLmpwZyZjYWNoZU1hcmtlcj0xNjg1NDU2NjUxLTU0MzM3JnRva2VuPWQ1ZmRjYmI1YjJiMDdkMGQ.q.jpg)