“Nëna duke pritur”-Adriana Kongjini Bala


Nëna duke pritur”

Të lutem zemër ,

Mos u mërzit,

Të jesh I bindur ,

Se të kam pritë,

Gurin në zemër,

Sec e kam vënë,

Të pres të vish ,

Se më ke Nënë,

E di që ti ,

Mua më mendon,

Rahjet e zemërës,

Sec mi dëgjon,

Për sa më mirë ,

Ke vajtë punon,

Kur ke mundësi,

Një lajm dërgomë.

Edhe kur dimëri,

Fillon tê dalë,

Nuk e di a do vish vall?

Pranvera sapo ka ardhë,

Lulet celin me ngadal,

Fjala më ngelet në grykë,

Sepse malli më ka pikë,

Ike djalë do kthehesh burë,

Mos artë kjo kohë më kurrë…

Unë në fshat dhe ti shumë larg,

Sikur ma bën me inat,

Po Nëna të ka evlat,

Nuk mblidhemi dot për dark,

Sa të të shohim në prak,

Të lutem kthehu një cikë,

Sa të të shoh ata dy sytë

Që ti puth dhe të nxjer mallë.