-Për heroinën Luna Methasani-
Nga Nexhbedin Basha
Në emër të jetës, doli tym i bardhë,
Luna Metthasani u ngjit në Olimp,
Fjalët e saj janë të ëmbëlta si mjaltë,
E sytë e saj rrëzëllejnë dritë.
Kur marr penën të shkruaj, të shkruaj,
Vargu ec si valë deti,
Për Lunën që u përlesh me të panjohurën,
Vargjet për heroina rrjedhin e s’ngecin.
Në gen e rrënjë është filiz xhinsi,
Si te gjyshërit dhe pema gjenealogjike,
Dibrania krenare doli e fortë si lisi,
Dhe u rendit tek femrat magjike…
U përlesh me dallgë e stuhi,
Ja doli të dal fitimtare më breg,
Duroi dhimbje e pagjumësi,
Dhe tash ecë, ecë serbes në jetë.
