Teuta Shaqiraj
Je ngjizur shpirtërisht brenda meje
e unë në ty shkrirë ndër arterie.
Prej Veneres vij dhe ti nga Marsi zbritur,
magnetikë graviteti, planetesh ngjitur.
Herë të ndarë e herë si dallgë deti.
herë kredhur n’ëndrra e jashtë realiteti.
Herë një oaz n’shkretëtirën e ndjenjave
kredhur, përqafuar si vallja e mjellmave.
Por e di, që në ikjen time gjethe vjeshtake
do të bie aty në parvazin e zemrës tënde.
Si grimcë meteori, do zbres n’ajrin e ndezur,
t’i mbash ngrohtë kujtimet, gjatë udhës së mbetur.
Do të lë për shumë kohë, në pritje symalluar …
Drejt yjësive po të pres, nga kishim fluturuar….
ripostim
Të gjitha reagimet:
7Gori Stafa dhe 6 të tjerë
