(Kur fillon e hahet hëna)
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
Hidhej dhe kêrcente si një shtojzhovalle ,
Natën nëpër yje , dilte ndizte zjarrë,
Shtatin si selvi ,faqet portokalle
Nê të bërë të hënës , dil apo të dal.
Si sorkadhe mali , nën lisat në hije,
Trupi dritë lëshuar , mbi barin e njomê
Pleksur kishte flokun, lastarëve ku rrije
Lulet kundërmonin si jotja aromë .
Freski e mëngjezit , faqet ledharuar
Celi rrezja e parë , ndriti si floriri
Mbushur manushaqe plot i kishe duart ,
Gërshetin mbi supe , pleksur si kalliri .
Në të ngrënë të hënës ,c’ do natë të prita
Doli ylli i parë sa më zuri gjumi !
Nuk po gdhihej nata , nuk kalohej dita .
Ngela nëpër ëndrra , shpresa nuk më humbi .
U ngrita me natë , shkova tek burimi
Kënga e bilbilit s’ kishte të pushuar
Aty e pashë vashën ,mblidhte lule bliri
Një lëndinë me lule s’ kishte të mbaruar .
Sytë e sajë të zesë, shigjeta më shpuan
Rëndë në kraharorë si një meteorë
Këmbët nuk më mbanin , drejt saja më cuan .
Vashën që po prisja do thurim kurorë .
