Në vargjet e mia-Mimoza Nebiaj


Plot me ” Trisht dhe ndjenje,

Shkrova per hallet e mia,

Nuk rreshta asnjehere,

Ne vargjet e mia,

Ne cdo varg,

Ne cdo pasthirrme,

Aty e lashe une,

Shpirtin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe u kushtova me shpirt,

Ne cdo rresht qe lexoni,

Aty do te gjeni emrin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe kure nuk u lodha,

Vec per vuajtjen,

Me shkonte dora…

Dhe kure shkruaja per dashurine,

Lotet me binin rrokullime,

Ne vargjet e mia,

Qe cdo dite do te krijoj,

Do te them me plot gojen,

Pa poezi une nuk jetoj dot,

Ne vargjet e mia,

Ku une godas pa frike,

Per te drejten,

Se ajo me vret shpirtin,

Me vret syrin,

Dhe cdo gje te hidhur,

Mbi kete toke,

Po nga jashte sec me sulmojne,

Po une do te qendroj e forte,

Qe cdo dite heqim e vuajme,

Per nje jete me te mire,

Ndoshta do te ndryshoj nje dite,

Ne vargjet e mia plot,

” Me trisht dhe ndjenje”

Librin tjeter kete radhe,

Do te ngrihem ne pjedestal,

Per kete force qe kam,

Askush dot nuk me ndal…

Ne vargjet e mia,

Plot me ndjenje dhe dashuri,

Do te thosha se cdo pike loti qe kam derdhur,

Ne gezim ndoshta me kthehen nje dite…

Ne vargjet e mia,

Plot me ” Trisht dhe ndjenje,

Shkrova per hallet e mia,

Nuk rreshta asnjehere,

Ne vargjet e mia,

Ne cdo varg,

Ne cdo pasthirrme,

Aty e lashe une,

Shpirtin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe u kushtova me shpirt,

Ne cdo rresht qe lexoni,

Aty do te gjeni emrin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe kure nuk u lodha,

Vec per vuajtjen,

Me shkonte dora…

Dhe kure shkruaja per dashurine,

Lotet me binin rrokullime,

Ne vargjet e mia,

Qe cdo dite do te krijoj,

Do te them me plot gojen,

Pa poezi une nuk jetoj dot,

Ne vargjet e mia,

Ku une godas pa frike,

Per te drejten,

Se ajo me vret shpirtin,

Me vret syrin,

Dhe cdo gje te hidhur,

Mbi kete toke,

Po nga jashte sec me sulmojne,

Po une do te qendroj e forte,

Qe cdo dite heqim e vuajme,

Per nje jete me te mire,

Ndoshta do te ndryshoj nje dite,

Ne vargjet e mia plot,

” Me trisht dhe ndjenje”

Librin tjeter kete radhe,

Do te ngrihem ne pjedestal,

Per kete force qe kam,

Askush dot nuk me ndal…

Ne vargjet e mia,

Plot me ndjenje dhe dashuri,

Do te thosha se cdo pike loti qe kam derdhur,

Ne gezim ndoshta me kthehen nje dite…

Plot me ” Trisht dhe ndjenje,

Shkrova per hallet e mia,

Nuk rreshta asnjehere,

Ne vargjet e mia,

Ne cdo varg,

Ne cdo pasthirrme,

Aty e lashe une,

Shpirtin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe u kushtova me shpirt,

Ne cdo rresht qe lexoni,

Aty do te gjeni emrin tim,

Ne vargjet e mia,

Qe kure nuk u lodha,

Vec per vuajtjen,

Me shkonte dora…

Dhe kure shkruaja per dashurine,

Lotet me binin rrokullime,

Ne vargjet e mia,

Qe cdo dite do te krijoj,

Do te them me plot gojen,

Pa poezi une nuk jetoj dot,

Ne vargjet e mia,

Ku une godas pa frike,

Per te drejten,

Se ajo me vret shpirtin,

Me vret syrin,

Dhe cdo gje te hidhur,

Mbi kete toke,

Po nga jashte sec me sulmojne,

Po une do te qendroj e forte,

Qe cdo dite heqim e vuajme,

Per nje jete me te mire,

Ndoshta do te ndryshoj nje dite,

Ne vargjet e mia plot,

” Me trisht dhe ndjenje”

Librin tjeter kete radhe,

Do te ngrihem ne pjedestal,

Per kete force qe kam,

Askush dot nuk me ndal…

Ne vargjet e mia,

Plot me ndjenje dhe dashuri,

Do te thosha se cdo pike loti qe kam derdhur,

Ne gezim ndoshta me kthehen nje dite…